سایت تخصصی پایان نامه های دانشگاهی

عدم آشنایی والدین به نقش ورزش و عدم پیگیری وضعیت ورزشی دانش آموزان از طرف آنها.
عدم ارزشیابی مداوم از کار دبیران و مدیران.
گایینی (۱۳۷۲) به بررسی مشکلات درس تربیت بدنی مدارس سراسر کشور پرداخت؛ مهمترین نتایج تحقیق او نشان داد:
بخشهایی از اصول و اهداف کلی تربیت بدنی در آموزش و پرورش، مورد توجه جدی قرار نگرفته است.
نبود امکانات ورزشی به عنوان مشکل اصلی در راه توسعه و گسترش درس تربیت بدنی مطرح است.
فضاهای ورزشی مناسب در مدارس کم است.
ارزشیابی درس تربیت بدنی با مشکل روبروست.
دانش فنی و تخصصی مسئولان تربیت بدنی، معلمان و مربیان ورزش در وضعیت مطلوبی نیست.
تابش (۱۳۷۵) به بررسی مسائل آموزشی و اجرایی درس تربیت بدنی از نظر مدیران و معلمان ورزش سه مقطع تحصیلی دختر و پسر در شهرستان فسا پرداخته است.
یافته های پژوهش وی نشان داد:
از نظر مدیران مدارس و دبیران ورزش، کلاسهای حرکات اصلاحی برای دانش آموزان با نقصهای حرکتی و ضعف عضلانی در حد متوسطی تشکیل می شود،لذا در حد نامطلوبی است.
میزان تمایل اکثر مدیران در تخصیص هزینه بیشتر جهت برنامه ریزی آموزشی تربیت بدنی در حد زیاد بیان شده است،بنابراین میزان تمایل در حد مطلوبی است.
از نظر ۴۳ درصد مدیران مدارس و ۴۵ درصد دبیران ورزش شهرستان فسا ،امکان خرید وسایل ورزشی با توجه به استعداد بدنی و ذهنی و جنس دانش آموزان در حد متوسط و حدود ۲۱ درصد مدیران ۲۰ درصد از دبیران ورزش این امکان را در حد زیاد و بسیار زیاد بیان داشتهاند.
مشکلات اجرایی درس تربیت بدنی در مدارس به ترتیب اولویت از نظر مدیران:
کمبود امکانات ورزشی، کمبود بودجه و اعتبارات لازم کمبود معلم ورزش، عوامل جغرافیایی، فقدان برنامه ریزی صحیح و عدم همکاری مسئولین.
رضاعی (۱۳۷۵) مقایسه عوامل آموزشی درس تربیت بدنی از دیدگاه مدیران و دبیران ورزش مدارس راهنمایی پسرانه دولتی و غیرانتفاعی استان مازندران را انجام داد،یافته های تحقیق وی نشان داد:
نظارت و کنترل در مدارس غیردولتی به نسبت مدارس دولتی از طرف مسئول تربیت بدنی در حد کمتر صورت میگیرد.
از دیدگاه مدیران و دبیران ورزش مدارس دولتی و غیر دولتی به درس تربیت بدنی در حد مطلوبی اهمیت داده می شود.
حدود ۸۸ درصد مدارس دولتی تشک ژیمناستیک و حدود ۵۲ درصد پایه بسکتبال و حدود ۲۵ درصد میله بارفیکس و همچنین مدارس غیردولتی حدود ۸۳درصد تشک ژیمناستیک و حدود ۵۸ درصد پایه بسکتبال و حدود ۲۸ درصد پایه والیبال و حدود ۴۰ درصد میله بارفیکس ندارند و با توجه به معیار اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش امکانات و وسایل ورزشی در حد نامطلوبی است و میتوان گفت که دبیران ورزش مدارس دولتی و غیردولتی از امکانات ورزشی در حد نامطلوبی استفاده می کنند و در هر دو گروه امکانات ورزشی یکسان میباشد.
میزان استفاده از نظرات معلمان ورزش در تصمیم گیری آموزشی از طرف مدیران مدارس دولتی و غیردولتی در حد مطلوبی است و به عبارتی یکسان است.
از نظر مدیران و دبیران ورزش مدارس دولتی و غیردولتی تناسب فضای آموزشی مدارس با توجه به سن و جنس دانش آموزان در حد کم می باشد و به عبارتی نامطلوب می باشد.
گلدانی مقدم (۱۳۷۵) به بررسی و مقایسه عوامل آموزشی درس تربیت بدنی از نظر مدیران و معلمان ورزش مدارس متوسطه پسرانه دولتی و غیر دولتی در شهر تهران پرداخت. یافته های پژوهش وی نشان داد:
بین تناسب فضای ورزشی مدارس با سن، جنس و تعداد دانش آموزان در مدارس متوسطه دولتی و غیردولتی اختلاف معناداری وجود دارد.
بین بودجه اختصاص داده شده به ورزش در مدارس متوسطه دولتی و غیردولتی تفاوت معنی داری وجود دارد.
بین کیفیت آموزشی معلمان ورزش مدارس دولتی و غیردولتی اختلاف معنی داری وجود ندارد.
بین رضایت شغلی معلمان ورزش و استفاده آنان از طرح درس اختلاف معناداری وجود دارد.
بین برنامه ریزی درس تربیت بدنی در مدارس دولتی و غیر دولتی تفاوت معنی داری وجود دارد.
بین نظارت و کنترل مسئولان تربیت بدنی مناطق بر نحوه فعالیت دبیران ورزش در مدارس دولتی و غیر دولتی اختلاف معنی داری وجود دارد.
بین تشکیل کلاسهای حرکات اصلاحی و همچنین برگزاری کلاسهای فوق برنامه ورزشی در مدارس دولتی و غیردولتی اختلاف معناداری وجود ندارد.
از نتایج مهم بدست آمده دیگر در این تحقیق: وسایل و تجهیزات ورزشی مدارس متوسطه دولتی و غیرانتفاعی با معیار اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش مطابقت ندارد.
ترکفر در سال ۱۳۷۷ مطالعه ای در مورد برنامه های تربیت بدنی و ورزش در مدارس غیرانتفاعی استان کهکیلویه و بویراحمد انجام داد و نتایج آن نشان داد اکثر مسئولین تدوین کتب درسی را برای هر دو گروه معلم و دانش آموز ضرورت می دانند. برگزاری مسابقات مستمر ورزشی در طول سال تحصیلی بر اجرای درس تربیت بدنی و ورزش تأثیر منفی گذاشته است. چهل و هشت درصد از معلمین در ارتباط با شغل خود مطالعه زیاد دارند. اولیاء دانش آموزان نسبت به سایر دروس، درس تربیت بدنی و ورزش را کمتر پیگیری می کنند. معلمین تربیت بدنی و ورزش معتقدند که ۸۵ درصد بخشنامهها و دستورالعمل ها به مسابقات تعلق دارد. از نظر مسئولین، فقدان برنامه ریزی صحیح و از نظر معلمین تحت بررسی، کمبود امکانات ورزشی و معلم تربیت بدنی و ورزش، در اولویت اول از نظر مشکل اساسی در اجرای این درس است. از نظر مسئولین و معلمین تحت بررسی، فضای آموزشی روباز در اولویت اول از نظر اهمیت وسایل و امکانات می باشد. نود درصد معلمین تربیت بدنی و ورزش اظهار کرده اندکه مورد نظارت و ارزشیابی قرار نمی گیرند. هفتاد و هشت درصد مسئولین بعضی از شاخص های آمادگی جسمانی را مناسب نمی دانند. میزان همکاری مسئولین تربیت بدنی و مدیران مدارس در سطح متوسطی بودو همکاری مدیر و معاونین مهمترین اولویت از نظر مسئولین و معلمین تربیت بدنی و و رزش می باشد. اکثریت معلمین تحت بررسی معتقدند انجمن اولیاء و مربیان این گونه مدارس، جهت خرید و تجهیزات و امکانات ورزشی هیچ گونه کمک مالی نمی کند.
دهقانی (۱۳۷۹) به بررسی تربیت بدنی مدارس راهنمایی از دیدگاه مدیران،معلمان و دانش آموزان شهرستان میبد پرداخت؛ یافته های او نشان داد:
اجرای درس تربیت بدنی از نظر مدیران و معلمان تربیت بدنی کمی بیش از حد میانگین (۳) و از نظر دانش آموزان کمتر از حد میانگین بوده است. ممکن است علت این اختلاف در نظرات، کتمان حقایق از سوی مدیران و معلمان و جهت گیری آنها نسبت به سؤالات پرسشنامه باشد . عدم یک برنامه جامع و کتاب مخصوص تربیت بدنی و امکانات نیز یکی از دلایل اجرای نامناسب درس تربیت بدنی می‏تواند به شمار آید. نحوه ارزشیابی از درس تربیت بدنی از نظر گروه های تحقیق بیشتر از حد میانگین (۳) بوده است که دلیل آن ممکن است مشخص بودن موارد ارزشیابی، ثبت شدن نمرات و اجرای امتحان توسط معلمان تربیت بدنی باشد. نظارت و کنترل بر اجرای درس تربیت بدنی از نظر مدیران کمی بیش از حد میانگین و از نظر معلمان تربیت بدنی و دانش آموزان در حد میانگین بوده است. شاید علت این امر از جانب مدیران جهت ‏گیری آنها در مورد سؤالات پرسشنامه به نفع خود و یا عدم نظارت مسئولین و اولیاء و از جانب معلمین و دانشآموزان عدم نظارت مسئولین مدیر و اولیاء می‏باشد . در مورد امکانات ورزشی از نظر هر سه گروه کمتر از حد میانگین (۳) می‏باشد که دلیل آن می‏تواند کافی نبودن سرانه ورزشی اختصاص یافته برای هر دانشآموز عدم تجهیزات و فضاهای ورزشی مناسب باشد . بین نظرات و دانش آموزان پسر و دختر درخصوص نظارت و کنترل بر اجرای درس تربیت بدنی و امکانات ورزشی تفاوت معنی دار وجود دارد. دلیل آن کمبود امکانات دختران نسبت به پسران و نظارت کمتر مسئولین و مدیران به درس تربیت بدنی در مدارس دخترانه می‏باشد.
زحمتکش (۱۳۷۹) به توصیف وضعیت اجرایی درس تربیت بدنی در مدارس غیرانتفاعی راهنمایی پسرانه تهران پرداخت. نتایج مهم این تحقیق عبارتنداز:
از نظر ۷۱ درصدمسئولین، ۷۵ درصد مدیران و ۸۶ درصد معلمین مهمترین مشکل اساسی در اجرای مطلوب درس تربیت بدنی و ورزش، کمبود فضاها و امکانات ورزشی می باشد.
هفتاد و پنج درصد مسئولین، ۹۲ درصد معلمین تدوین کتاب درسی تربیت بدنی و ورزش را برای هر دو گروه معلم و دانش آموز ضروری ذکر کردند.
هفتاد و هشت درصد مدیران و ۶۶ درصد معلمین اظهارکرده اند که در جلسه انجمن و اولیاء و مربیان، در مورد مسائل ورزشی مدرسه و رفع تنگناها، بحث و تبادل نظر صورت نمیگیرد.
پنجاه و نه درصد مسئولین و ۹۱ درصد مدیران اظهارکرده اند که برگزینش تخصصی معلمین تربیت بدنی و ورزش مدراس تحت بررسی، نظارت دارند.
مشکلات امتحان درس تربیت بدنی و ورزش در مدارس تحت بررسی به ترتیب اولویت: از نظر ۳۵درصد مسئولین، بالابودن سطح توقعات مدیران(اولویت اول)، از نظر ۷۴ درصد مسئولین، بالا بودن سطح توقعات خانواده ها (اولویت دوم) و از نظر ۲۹ درصد آنان عدم وجود ضابطه دقیق ارزشیابی (اولویت سوم) می باشد.
پنجاه و سه درصد مسئولین اظهارکرده اند که ارزشیابی لازم از عملکرد معلمین تربیت بدنی و ورزش مدارس تحت بررسی را انجام می دهندو۵۷ درصد معلمین نیز اظهار کرده اند که مسئولین بر عملکرد آنان نظارت دارند.
هفتاد و دو درصد از مدیران از تدریس معلم تربیت بدنی و ورزش مدرسه خود اظهار رضایت کرده اند و ۵۱ درصد از مدیران اظهار کرده اند که اجرای درس تربیت بدنی و ورزش در مدرسه آنها براساس برنامههای مصوب انجام نمی شود.
هشتاد و هفت درصد از مدارس تحت بررسی از فضای ورزشی روباز داخل مدرسه، استفاده می کنند که مساحت ۶۳درصد آنان بطور متوسط ۲۰۰ مترمربع می باشد.
پنجاه و دو درصد معلمین اظهار کرده اند مسئولین تربیت بدنی منطقه فقط یکبار در سال مدرسه آنها بازدید می کند.
نود درصد معلمین اظهار کرده اند که به امتحان درس تربیت بدنی و ورزش اهمیبت بسیار زیاد و زیاد می دهند و ۶۶ درصد آنان اظهار کرده اند نمرات این درس را بر طبق ضوابط تعیین نمیکنند و دلایل آن را (۷۵درصد) اعمال نظر مدیران، معاونین و خانواده ها بخاطر خصوصی بودن مدرسه، (۷۱درصد) کمبود فضا و امکانات لازم جهت آموزش مهارتهای ورزشی، (۵۳درصد) استاندارد نبودن برخی از آزمون ها و جداول مربوطه و (۵۰درصد) یکنواخت نبودن اجرای درس تربیت بدنی و ورزشی در مدارس کشور ذکر کرده اند.
سی و شش درصد از معلمین اظهار کرده اند که مدیران با آنان اصلا همکاری ندارند و وضعیت همکاری بین عوامل آموزشی را نامطلوب ذکرکرده اند.
سنجری و همکاران (۱۳۸۳) به بررسی نگرش مدیران و دبیران تربیت بدنی دبیرستانهای دخترانه شهر اصفهان نسبت به درس تربیت بدنی و ارائه راهکارهای موثر در این زمینه پرداختند؛نتایج تحقیق آنها نشان داد:
نگرش مدیران و دبیران نسبت به برنامه ریزی آموزشی مدرسه، بخشنامه ها و آئین نامه ها، امکانات و هزینه ها، مطلوب و بیش از حد متوسط است. نگرش مدیران و دبیران نسبت به نظارت و ارزشیابی در درس تربیت بدنی ضعیف و کمتر از حد مطلوب است. نگرش مدیران نسبت به مسابقات ورزشی مطلوبتر و مثبت تر از نگرش دبیران ورزش نسبت به مسابقات است. نگرش مدیران و دبیران نسبت به تغییر پوشش فعلی دختران در ساعت ورزش و جایگزینی پوششی مناسب، بیش از حد متوسط و مطلوب است.
درسال های ۱۳۸۱- ۱۳۷۹ پژوهشی تحت عنوان بررسی مشکلات، نارسائیها، تنگناها و نیاز سنجی تربیت بدنی مدارس ابتدایی دخترانه به منظور ارائه یک برنامه جامع و کاربردی توسط دفتر تربیت بدنی دختران ورزارت آموزش و پرورش به انجام رسید. سؤالاتی که در این تحقیق مدنظر بوده، شامل:
آیا درس تربیت بدنی (از نظر تهیه و تدوین، منابع ، محتوی ، نحوه ارائه و توزیع ساعات ورزش …) در مقطع ابتدایی دارای وضعیت مطلوبی است ؟
آیا نیروی انسانی (معلم ورزش) به تعداد کافی و براساس دانش و تخصص تربیت بدنی در مدارس ابتدایی دخترانه سازماندهی و توزیع شده اند؟
تا چه اندازه فضاها، امکانات، تچهیزات و بودجه ورزشی، مناسب تحقق برنامه های تربیت بدنی و ورزش مدارس ابتدایی دخترانه وجود دارد؟
تا چه اندازه ارزشیابی درس تربیت بدنی مدارس ابتدایی دخترانه براساس معیارهای کمی و کیفی صورت می گیرد؟

رابطه بین اخلاق، رضایت شغلی و تعهدسازمانی با ترک خدمت حسابرسان